مهری کیانپور

فرزند ارشد خانواده هستم. در مدل تربیتی خانواده ما از فرزند اول انتظاراتی وجود داشت، مانند خانه‌داری و نگه‌داری از فرزندان کوچک‌تر. از حدود ده‌سالگی مسئولیت خانه با من بود و از برادرها و خواهرم هم مراقبت می‌کردم.

مادرم خیلی زود به بیماری نادر و لاعلاجی مبتلا شد و این امر باعث شد مسئولیت‌های بیشتر و مهم‌تری به عهده بگیرم. به همین دلیل از کودکی مسئولیت‌پذیری از مهم‌ترین ویژگی‌های من شد. اختلاف سنی من و خواهر و برادرانم کم بود به همین دلیل تقریباً همه با هم به سنین جوانی پا گذاشتیم و بسیاری از مشغولیت‌های دوران جوانی را با هم انجام می‌دادیم. دوران بسیار خوبی بود.

وقتی کسب‌وکار خانوادگی ما در مسیر رشد قرار گرفت، پدرم دیگر نمی‌توانست مثل سابق همه کارها را خودش انجام دهد. نیاز به نیروهای جوان و جدیدی بود که پدرم بتواند به آنها اعتماد کند. به این ترتیب بود که من و برادرانم وارد کار شدیم. لازم بود برای شروع کار سخت کار کنیم.

من و برادرانم هر روز صبح زود با هم به شرکت می‌رفتیم و شب دیر وقت به خانه بر می‌گشتیم. دورانی بسیار آموزنده برای همه ما بود و با اینکه تجربه نداشتیم و اشتباهات بسیاری کردیم، اما تجربیات فوق‌العاده‌ای کسب کردیم و از نزدیک با چالش‌های کار پدرمان آشنا شدیم.